1-9 A-D E-G H-M N-P Q-S T-Z

AMMONIA %25 (AMONYAK %25)

AMMONIA %25 (AMONYAK %25)


CAS No. : 7664-41-7
EC No. : 231-635-3

Synonyms:

ammonia; 7664-41-7; azane; Ammonia gas; Spirit of hartshorn; Nitro-sil; Ammonia, anhydrous; Ammoniakgas; Ammonia anhydrous; Anhydrous ammonia; Ammoniak; AM-Fol; Liquid Ammonia; Ammoniak Kconzentrierter; Amoniak [Polish]; Ammoniac [French]; Ammoniak [German]; ammoniac; Ammoniaca [Italian]; Caswell No. 041; Ammonia (conc 20% or greater); NH3; CCRIS 2278; HSDB 162; UN 2073 (>44% solution); UN1005; Aminomethyl Polystyrene Resin; azanediyl (triplet); EPA Pesticide Chemical Code 005302; UNII-5138Q19F1X; R 717; UN 1005 (anhydrous gas or >50% solution); UN 2672 (between 12% and 44% solution); EINECS 231-635-3; CHEBI:16134; MFCD00011418; 5138Q19F1X; Ammonia-14N; Ammonia solution, strong (NF); Ammonia solution, strong [NF]; amoniaco; Ammoniaca; Amoniak; Ammonia, ca. 7N solution in methanol; Ammonia (includes anhydrous ammonia and aqueous ammonia from water dissociable ammonium salts and other sources; 10% of total aqueous ammonia is reportable under this listing); Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Nonflammable gas]; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Poison gas, Corrosive]; Ammonia, 2M solution in methanol, AcroSeal(R); (Aminomethyl)polystyrene; Ammonia, ca. 7N solution in methanol, AcroSeal(R); Ammonia, 0.5M solution in 1,4-dioxane, AcroSeal(R);tertiaeres Amin; Aminyl radical; ammonia ca; primaeres Amin; Ammonia inhalant; Ammoniacum gummi; sekundaeres Amin; anyhydrous ammonia; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: ~0.5 mmol/g amine loading; NH4;UNX; Refrigerent R717; Strong Ammonia Solution; ACMC-1BKZC; Ammonia (8CI,9CI); Ammonia water (JP15); Aromatic ammonia vaporole; Dowex(R) 66 free base; Aromatic Ammonia, Vaporole; EC 231-635-3; Ammonia solution strong (NF); Ammonia solution strong [usan]; INS NO.527; N H3; ammonium isovalerate 30% in pg; CHEMBL1160819; DTXSID0023872; CTK0I1955; Ammonia solution, strong [USAN]; DTXSID40912315; DTXSID80420101; INS-527; [NH3]; NH(3); Ammonia solution, 0.4 M in THF; Ammonia solution, 4 M in methanol; Ammonia solution, 7 N in methanol; Ammonia, anhydrous, >=99.98%; ACT02989; Ammonia solution 2.0 M in ethanol; Ammonia solution 2.0 M in methanol; Ammonia solution, 0.5 M in dioxane; Ammonia solution, 2.0 M in ethanol; AKOS015916403; Ammonia anhydrous 170g Lecture bottle; Ammonia solution, 2.0 M in methanol; Ammonia solution 2.0 M in isopropanol; MCULE-5646000632; Ammonia 0.5M solution in 1,4-Dioxane; Ammonia solution, 2.0 M in isopropanol; Ammonia, puriss., anhydrous, >=99.9%; LS-16633; SC-46302; Ammonia solution 0.25M in tetrahydrofuran; Ammonia, puriss., anhydrous, >=99.95%; E-527; NS00013356; Q4087; R-717; Ammonia, 0.5M solution in THF, AcroSeal(R); C00014; D02916; Dowex(R) Marathon(TM) WBA free base, free base; Q4832241; Q6004010; Q27110025; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: ~2 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: ~0.6 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: ~1.5 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 400-500 mum, extent of labeling: 1-2 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: 0.5-1.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: 1.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 1.0-1.5 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 1.0-2.0 mmol/g loading, 2 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 4.0 mmol/g loading, 2 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 50-100 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.0-1.5 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.5-2.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, macroporous, 30-60 mesh, extent of labeling: 1.5-3.0 mmol/g loading; (Aminomethyl)polystyrene, macroporous, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.5-3.0 mmol/g loading; Ammonia (includes anhydrous ammonia and aqueous ammonia from water dissociable ammonium salts and other sources 10% of total aqueous ammonia is reportable under this listing); Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Nonflammable gas]; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Poison gas, Corrosive];StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 100-200 mesh, extent of labeling: ~1.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked with divinylbenzene; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 100-200 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 30-40 mesh, extent of labeling: 1.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 30-40 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 50-100 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; ÜRE; üre; amonyag; AMONYAG; amanyak; AMANYAK; amoni; AMONI; AMONİ; ammoni; AMMONI; AMMONİ; AMONYUM; amonyum; ammoniya; AMMONİYA; AMMONIYA; ammonia; 7664-41-7; azane; Ammonia gas; Spirit of hartshorn; Nitro-sil; Ammonia, anhydrous; Ammoniakgas; Ammonia anhydrous; Anhydrous ammonia; Ammoniak; AM-Fol; Liquid Ammonia; Ammoniak Kconzentrierter; Amoniak [Polish]; Ammoniac [French]; Ammoniak [German]; ammoniac; Ammoniaca [Italian]; Caswell No. 041; Ammonia (conc 20% or greater); NH3; CCRIS 2278; HSDB 162; UN 2073 (>44% solution); UN1005; Aminomethyl Polystyrene Resin; azanediyl (triplet); EPA Pesticide Chemical Code 005302; UNII-5138Q19F1X; R 717; UN 1005 (anhydrous gas or >50% solution); UN 2672 (between 12% and 44% solution); EINECS 231-635-3; CHEBI:16134; MFCD00011418; 5138Q19F1X; Ammonia-14N; Ammonia solution, strong (NF); Ammonia solution, strong [NF]; amoniaco; Ammoniaca; Amoniak; Ammonia, ca. 7N solution in methanol; Ammonia (includes anhydrous ammonia and aqueous ammonia from water dissociable ammonium salts and other sources; 10% of total aqueous ammonia is reportable under this listing); Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Nonflammable gas]; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Poison gas, Corrosive]; Ammonia, 2M solution in methanol, AcroSeal(R); (Aminomethyl)polystyrene; Ammonia, ca. 7N solution in methanol, AcroSeal(R); Ammonia, 0.5M solution in 1,4-dioxane, AcroSeal(R);tertiaeres Amin; Aminyl radical; ammonia ca; primaeres Amin; Ammonia inhalant; Ammoniacum gummi; sekundaeres Amin; anyhydrous ammonia; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: ~0.5 mmol/g amine loading; NH4;UNX; Refrigerent R717; Strong Ammonia Solution; ACMC-1BKZC; Ammonia (8CI,9CI); Ammonia water (JP15); Aromatic ammonia vaporole; Dowex(R) 66 free base; Aromatic Ammonia, Vaporole; EC 231-635-3; Ammonia solution strong (NF); Ammonia solution strong [usan]; INS NO.527; N H3; ammonium isovalerate 30% in pg; CHEMBL1160819; DTXSID0023872; CTK0I1955; Ammonia solution, strong [USAN]; DTXSID40912315; DTXSID80420101; INS-527; [NH3]; NH(3); Ammonia solution, 0.4 M in THF; Ammonia solution, 4 M in methanol; Ammonia solution, 7 N in methanol; Ammonia, anhydrous, >=99.98%; ACT02989; Ammonia solution 2.0 M in ethanol; Ammonia solution 2.0 M in methanol; Ammonia solution, 0.5 M in dioxane; Ammonia solution, 2.0 M in ethanol; AKOS015916403; Ammonia anhydrous 170g Lecture bottle; Ammonia solution, 2.0 M in methanol; Ammonia solution 2.0 M in isopropanol; MCULE-5646000632; Ammonia 0.5M solution in 1,4-Dioxane; Ammonia solution, 2.0 M in isopropanol; Ammonia, puriss., anhydrous, >=99.9%; LS-16633; SC-46302; Ammonia solution 0.25M in tetrahydrofuran; Ammonia, puriss., anhydrous, >=99.95%; E-527; NS00013356; Q4087; R-717; Ammonia, 0.5M solution in THF, AcroSeal(R); C00014; D02916; Dowex(R) Marathon(TM) WBA free base, free base; Q4832241; Q6004010; Q27110025; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: ~2 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: ~0.6 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: ~1.5 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 400-500 mum, extent of labeling: 1-2 mmol/g amine loading; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: 0.5-1.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 100-200 mesh, extent of labeling: 1.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 1.0-1.5 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 1.0-2.0 mmol/g loading, 2 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 200-400 mesh, extent of labeling: 4.0 mmol/g loading, 2 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 50-100 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.0-1.5 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.5-2.0 mmol/g N loading, 1 % cross-linked; (Aminomethyl)polystyrene, macroporous, 30-60 mesh, extent of labeling: 1.5-3.0 mmol/g loading; (Aminomethyl)polystyrene, macroporous, 70-90 mesh, extent of labeling: 1.5-3.0 mmol/g loading; Ammonia (includes anhydrous ammonia and aqueous ammonia from water dissociable ammonium salts and other sources 10% of total aqueous ammonia is reportable under this listing); Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Nonflammable gas]; Ammonia, anhydrous, liquefied or ammonia solutions, relative density <0.880 at 15 C in water, with >50% ammonia [UN1005] [Poison gas, Corrosive];StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 100-200 mesh, extent of labeling: ~1.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked with divinylbenzene; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 100-200 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 30-40 mesh, extent of labeling: 1.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 30-40 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; StratoSpheres(TM) PL-AMS resin, 50-100 mesh, extent of labeling: 2.0 mmol/g loading, 1 % cross-linked; ÜRE; üre; amonyag; AMONYAG; amanyak; AMANYAK; amoni; AMONI; AMONİ; ammoni; AMMONI; AMMONİ; AMONYUM; amonyum; ammoniya; AMMONİYA; AMMONIYA; 


EN

AMMONIA IUPAC Name azane
AMMONIA InChI InChI=1S/H3N/h1H3
AMMONIA InChI Key QGZKDVFQNNGYKY-UHFFFAOYSA-N
AMMONIA Canonical SMILES N
AMMONIA Molecular Formula NH3
AMMONIA CAS 7664-41-7
AMMONIA Deprecated CAS 208990-07-2, 214478-05-4, 8007-57-6, 558443-52-0, 1026405-88-8
AMMONIA European Community (EC) Number 231-635-3
AMMONIA ICSC Number 0414
AMMONIA RTECS Number BO0875000
AMMONIA UN Number 2073
AMMONIA UNII 5138Q19F1X
AMMONIA FEMA Number 4494
AMMONIA DSSTox Substance ID DTXSID0023872

AMMONIA Molecular Weight 17.031 g/mol
AMMONIA XLogP3-AA -0.7
AMMONIA Hydrogen Bond Donor Count 1
AMMONIA Hydrogen Bond Acceptor Count 1
AMMONIA Rotatable Bond Count 0
AMMONIA Exact Mass 17.026549 g/mol
AMMONIA Monoisotopic Mass 17.026549 g/mol
AMMONIA Topological Polar Surface Area 1 Ų
AMMONIA Heavy Atom Count 1
AMMONIA Formal Charge 0
AMMONIA Complexity 0
AMMONIA Isotope Atom Count 0
AMMONIA Defined Atom Stereocenter Count 0
AMMONIA Undefined Atom Stereocenter Count 0
AMMONIA Defined Bond Stereocenter Count 0
AMMONIA Undefined Bond Stereocenter Count 0
AMMONIA Covalently-Bonded Unit Count 1
AMMONIA Compound Is Canonicalized Yes

Ammonia is a compound of nitrogen and hydrogen with the formula NH3. A stable binary hydride, and the simplest pnictogen hydride, ammonia is a colourless gas with a characteristic pungent smell. It is a common nitrogenous waste, particularly among aquatic organisms, and it contributes significantly to the nutritional needs of terrestrial organisms by serving as a precursor to food and fertilizers. Ammonia, either directly or indirectly, is also a building block for the synthesis of many pharmaceutical products and is used in many commercial cleaning products. It is mainly collected by downward displacement of both air and water.Although common in nature—both terrestrially and in the outer planets of the Solar System—and in wide use, ammonia is both caustic and hazardous in its concentrated form. It is classified as an extremely hazardous substance in the United States, and is subject to strict reporting requirements by facilities which produce, store, or use it in significant quantities.[12]The global industrial production of ammonia in 2018 was 175 million tonnes,[13] with no significant change relative to the 2013 global industrial production of 175 million tonnes.[14] Industrial ammonia is sold either as ammonia liquor (usually 28% ammonia in water) or as pressurized or refrigerated anhydrous liquid ammonia transported in tank cars or cylinders.[15]NH3 boils at −33.34 °C (−28.012 °F) at a pressure of one atmosphere, so the liquid must be stored under pressure or at low temperature. Household ammonia or ammonium hydroxide is a solution of NH3 in water. The concentration of such solutions is measured in units of the Baumé scale (density), with 26 degrees Baumé (about 30% (by weight) ammonia at 15.5 °C or 59.9 °F) being the typical high-concentration commercial product.[16]Pliny, in Book XXXI of his Natural History, refers to a salt produced in the Roman province of Cyrenaica named hammoniacum, so called because of its proximity to the nearby Temple of Jupiter Amun (Greek Ἄμμων Ammon).[17] However, the description Pliny gives of the salt does not conform to the properties of ammonium chloride. According to Herbert Hoover's commentary in his English translation of Georgius Agricola's De re metallica, it is likely to have been common sea salt.[18] In any case, that salt ultimately gave ammonia and ammonium compounds their name.Ammonia is a chemical found in trace quantities in nature, being produced from nitrogenous animal and vegetable matter. Ammonia and ammonium salts are also found in small quantities in rainwater, whereas ammonium chloride (sal ammoniac), and ammonium sulfate are found in volcanic districts; crystals of ammonium bicarbonate have been found in Patagonia guano.[19] The kidneys secrete ammonia to neutralize excess acid.[20] Ammonium salts are found distributed through fertile soil and in seawater.Ammonia is also found throughout the Solar System on Mars, Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune, and Pluto, among other places: on smaller, icy bodies such as Pluto, ammonia can act as a geologically important antifreeze, as a mixture of water and ammonia can have a melting point as low as 173 K (−100 °C; −148 °F) if the ammonia concentration is high enough and thus allow such bodies to retain internal oceans and active geology at a far lower temperature than would be possible with water alone.[21][22] Substances containing ammonia, or those that are similar to it, are called ammoniacal.Ammonia is a colourless gas with a characteristically pungent smell. It is lighter than air, its density being 0.589 times that of air. It is easily liquefied due to the strong hydrogen bonding between molecules; the liquid boils at −33.3 °C (−27.94 °F), and freezes to white crystals[19] at −77.7 °C (−107.86 °F).Ammonia may be conveniently deodorized by reacting it with either sodium bicarbonate or acetic acid. Both of these reactions form an odourless ammonium salt.The crystal symmetry is cubic, Pearson symbol cP16, space group P213 No.198, lattice constant 0.5125 nm.[23]Liquid ammonia possesses strong ionising powers reflecting its high ε of 22. Liquid ammonia has a very high standard enthalpy change of vaporization (23.35 kJ/mol, cf. water 40.65 kJ/mol, methane 8.19 kJ/mol, phosphine 14.6 kJ/mol) and can therefore be used in laboratories in uninsulated vessels without additional refrigeration. See liquid ammonia as a solvent.Ammonia readily dissolves in water. In an aqueous solution, it can be expelled by boiling. The aqueous solution of ammonia is basic. The maximum concentration of ammonia in water (a saturated solution) has a density of 0.880 g/cm3 and is often known as '.880 ammonia'.Ammonia does not burn readily or sustain combustion, except under narrow fuel-to-air mixtures of 15–25% air. When mixed with oxygen, it burns with a pale yellowish-green flame. Ignition occurs when chlorine is passed into ammonia, forming nitrogen and hydrogen chloride; if chlorine is present in excess, then the highly explosive nitrogen trichloride (NCl3) is also formed.At high temperature and in the presence of a suitable catalyst, ammonia is decomposed into its constituent elements. Decomposition of ammonia is slightly endothermic process requiring 5.5 kcal/mol of ammonia, and yields hydrogen and nitrogen gas. Ammonia can also be used as a source of hydrogen for acid fuel cells if the unreacted ammonia can be removed. Ruthenium and Platinum catalysts were found to be the most active, whereas supported Ni catalysts were the less active.The ammonia molecule has a trigonal pyramidal shape as predicted by the valence shell electron pair repulsion theory (VSEPR theory) with an experimentally determined bond angle of 106.7°.[24] The central nitrogen atom has five outer electrons with an additional electron from each hydrogen atom. This gives a total of eight electrons, or four electron pairs that are arranged tetrahedrally. Three of these electron pairs are used as bond pairs, which leaves one lone pair of electrons. The lone pair repels more strongly than bond pairs, therefore the bond angle is not 109.5°, as expected for a regular tetrahedral arrangement, but 106.7°.[24] This shape gives the molecule a dipole moment and makes it polar. The molecule's polarity, and especially, its ability to form hydrogen bonds, makes ammonia highly miscible with water. The lone pair makes ammonia a base, a proton acceptor. Ammonia is moderately basic; a 1.0 M aqueous solution has a pH of 11.6, and if a strong acid is added to such a solution until the solution is neutral (pH = 7), 99.4% of the ammonia molecules are protonated. Temperature and salinity also affect the proportion of NH4+. The latter has the shape of a regular tetrahedron and is isoelectronic with methane.The ammonia molecule readily undergoes nitrogen inversion at room temperature; a useful analogy is an umbrella turning itself inside out in a strong wind. The energy barrier to this inversion is 24.7 kJ/mol, and the resonance frequency is 23.79 GHz, corresponding to microwave radiation of a wavelength of 1.260 cm. The absorption at this frequency was the first microwave spectrum to be observed.[25]One of the most characteristic properties of ammonia is its basicity. Ammonia is considered to be a weak base. It combines with acids to form salts; thus with hydrochloric acid it forms ammonium chloride (sal ammoniac); with nitric acid, ammonium nitrate, etc. Perfectly dry ammonia will not combine with perfectly dry hydrogen chloride; moisture is necessary to bring about the reaction.[26][27] As a demonstration experiment, opened bottles of concentrated ammonia and hydrochloric acid produce clouds of ammonium chloride, which seem to appear "out of nothing" as the salt forms where the two diffusing clouds of molecules meet, somewhere between the two bottles.The salts produced by the action of ammonia on acids are known as the ammonium salts and all contain the ammonium ion (NH4+).[26]Although ammonia is well known as a weak base, it can also act as an extremely weak acid. It is a protic substance and is capable of formation of amides (which contain the NH2− ion). For example, lithium dissolves in liquid ammonia to give a solution of lithium amide: 2Li + 2NH3 → 2LiNH2 + H2 The combustion of ammonia in air is very difficult in the absence of a catalyst (such as platinum gauze or warm chromium(III) oxide), due to the relatively low heat of combustion, a lower laminar burning velocity, high auto-ignition temperature, high heat of vaporization, and a narrow flammability range. However, recent studies have shown that efficient and stable combustion of ammonia can be achieved using swirl combustors, thereby rekindling research interest in ammonia as a fuel for thermal power production.[28] The flammable range of ammonia in dry air is 15.15%-27.35% and in 100% relative humidity air is 15.95%-26.55%.[29] For studying the kinetics of ammonia combustion a detailed reliable reaction mechanism is required, however knowledge about ammonia chemical kinetics during combustion process has been challenging.[30]In organic chemistry, ammonia can act as a nucleophile in substitution reactions. Amines can be formed by the reaction of ammonia with alkyl halides, although the resulting -NH2 group is also nucleophilic and secondary and tertiary amines are often formed as byproducts. An excess of ammonia helps minimise multiple substitution and neutralises the hydrogen halide formed. Methylamine is prepared commercially by the reaction of ammonia with chloromethane, and the reaction of ammonia with 2-bromopropanoic acid has been used to prepare racemic alanine in 70% yield. Ethanolamine is prepared by a ring-opening reaction with ethylene oxide: the reaction is sometimes allowed to go further to produce diethanolamine and triethanolamine.Amides can be prepared by the reaction of ammonia with carboxylic acid derivatives. Acyl chlorides are the most reactive, but the ammonia must be present in at least a twofold excess to neutralise the hydrogen chloride formed. Esters and anhydrides also react with ammonia to form amides. Ammonium salts of carboxylic acids can be dehydrated to amides so long as there are no thermally sensitive groups present: temperatures of 150–200 °C are required.The hydrogen in ammonia is susceptible to replacement by myriad substituents. When heated with sodium it converts to sodamide, NaNH2.[26] With chlorine, monochloramine is formed.Pentavalent ammonia is known as λ5-amine or, more commonly, ammonium hydride. This crystalline solid is only stable under high pressure and decomposes back into trivalent ammonia and hydrogen gas at normal conditions. This substance was once investigated as a possible solid rocket fuel in 1966.[31]Ammonia can act as a ligand in transition metal complexes. It is a pure σ-donor, in the middle of the spectrochemical series, and shows intermediate hard-soft behaviour (see also ECW model). Its relative donor strength toward a series of acids, versus other Lewis bases, can be illustrated by C-B plots.[32][33] For historical reasons, ammonia is named ammine in the nomenclature of coordination compounds. Some notable ammine complexes include tetraamminediaquacopper(II) ([Cu(NH3)4(H2O)2]2+), a dark blue complex formed by adding ammonia to a solution of copper(II) salts. Tetraamminediaquacopper(II) hydroxide is known as Schweizer's reagent, and has the remarkable ability to dissolve cellulose. Diamminesilver(I) ([Ag(NH3)2]+) is the active species in Tollens' reagent. Formation of this complex can also help to distinguish between precipitates of the different silver halides: silver chloride (AgCl) is soluble in dilute (2M) ammonia solution, silver bromide (AgBr) is only soluble in concentrated ammonia solution, whereas silver iodide (AgI) is insoluble in aqueous ammonia.Ammine complexes of chromium(III) were known in the late 19th century, and formed the basis of Alfred Werner's revolutionary theory on the structure of coordination compounds. Werner noted only two isomers (fac- and mer-) of the complex [CrCl3(NH3)3] could be formed, and concluded the ligands must be arranged around the metal ion at the vertices of an octahedron. This proposal has since been confirmed by X-ray crystallography.An ammine ligand bound to a metal ion is markedly more acidic than a free ammonia molecule, although deprotonation in aqueous solution is still rare. One example is the Calomel reaction, where the resulting amidomercury(II) compound is highly insoluble.Ammonia forms 1:1 adducts with a variety of Lewis acids such as I2, phenol, and Al(CH3)3. Ammonia is a hard base and its E & C parameters are EB = 2.31 and C B = 2.04. Its relative donor strength toward a series of acids, versus other Lewis bases, can be illustrated by C-B plots.Ammonia and ammonium salts can be readily detected, in very minute traces, by the addition of Nessler's solution, which gives a distinct yellow colouration in the presence of the slightest trace of ammonia or ammonium salts. The amount of ammonia in ammonium salts can be estimated quantitatively by distillation of the salts with sodium or potassium hydroxide, the ammonia evolved being absorbed in a known volume of standard sulfuric acid and the excess of acid then determined volumetrically; or the ammonia may be absorbed in hydrochloric acid and the ammonium chloride so formed precipitated as ammonium hexachloroplatinate, (NH4)2PtCl6.[34]The ancient Greek historian Herodotus mentioned that there were outcrops of salt in an area of Libya that was inhabited by a people called the "Ammonians" (now: the Siwa oasis in northwestern Egypt, where salt lakes still exist).[37][38] The Greek geographer Strabo also mentioned the salt from this region. However, the ancient authors Dioscorides, Apicius, Arrian, Synesius, and Aëtius of Amida described this salt as forming clear crystals that could be used for cooking and that were essentially rock salt.[39] Hammoniacus sal appears in the writings of Pliny,[40] although it is not known whether the term is identical with the more modern sal ammoniac (ammonium chloride).[19][41][42]The fermentation of urine by bacteria produces a solution of ammonia; hence fermented urine was used in Classical Antiquity to wash cloth and clothing, to remove hair from hides in preparation for tanning, to serve as a mordant in dying cloth, and to remove rust from iron.[43]In the form of sal ammoniac, ammonia was important to the Muslim alchemists as early as the 8th century, first mentioned by the Persian-Arab chemist Jābir ibn Hayyān,[44] and to the European alchemists since the 13th century, being mentioned by Albertus Magnus.[19] It was also used by dyers in the Middle Ages in the form of fermented urine to alter the colour of vegetable dyes. In the 15th century, Basilius Valentinus showed that ammonia could be obtained by the action of alkalis on sal ammoniac.[45] At a later period, when sal ammoniac was obtained by distilling the hooves and horns of oxen and neutralizing the resulting carbonate with hydrochloric acid, the name "spirit of hartshorn" was applied to ammonia.[19][46]Gaseous ammonia was first isolated by Joseph Black in 1756 by reacting sal ammoniac (Ammonium Chloride) with calcined magnesia (Magnesium Oxide).[47][48] It was isolated again by Peter Woulfe in 1767,[49][50] by Carl Wilhelm Scheele in 1770[51] and by Joseph Priestley in 1773 and was termed by him "alkaline air".[19][52] Eleven years later in 1785, Claude Louis Berthollet ascertained its composition.[53][19]The Haber–Bosch process to produce ammonia from the nitrogen in the air was developed by Fritz Haber and Carl Bosch in 1909 and patented in 1910. It was first used on an industrial scale in Germany during World War I,[54] following the allied blockade that cut off the supply of nitrates from Chile. The ammonia was used to produce explosives to sustain war efforts.[55]Before the availability of natural gas, hydrogen as a precursor to ammonia production was produced via the electrolysis of water or using the chloralkali process.With the advent of the steel industry in the 20th century, ammonia became a byproduct of the production of coking coal.In the US as of 2019, approximately 88% of ammonia was used as fertilizers either as its salts, solutions or anhydrously.[13] When applied to soil, it helps provide increased yields of crops such as maize and wheat.[56] 30% of agricultural nitrogen applied in the US is in the form of anhydrous ammonia and worldwide 110 million tonnes are applied each year.[57]Ammonia is directly or indirectly the precursor to most nitrogen-containing compounds. Virtually all synthetic nitrogen compounds are derived from ammonia. An important derivative is nitric acid. This key material is generated via the Ostwald process by oxidation of ammonia with air over a platinum catalyst at 700–850 °C (1,292–1,562 °F), ≈9 atm. Nitric oxide is an intermediate in this conversion:[58] NH3 + 2 O2 → HNO3 + H2O Household ammonia is a solution of NH3 in water, and is used as a general purpose cleaner for many surfaces. Because ammonia results in a relatively streak-free shine, one of its most common uses is to clean glass, porcelain and stainless steel. It is also frequently used for cleaning ovens and soaking items to loosen baked-on grime. Household ammonia ranges in concentration by weight from 5 to 10% ammonia.[59] United States manufacturers of cleaning products are required to provide the product's material safety data sheet which lists the concentration used.[60]As early as in 1895, it was known that ammonia was "strongly antiseptic ... it requires 1.4 grams per litre to preserve beef tea."[61] In one study, anhydrous ammonia destroyed 99.999% of zoonotic bacteria in 3 types of animal feed, but not silage.[62][63] Anhydrous ammonia is currently used commercially to reduce or eliminate microbial contamination of beef.[64][65] Lean finely textured beef (popularly known as "pink slime") in the beef industry is made from fatty beef trimmings (c. 50–70% fat) by removing the fat using heat and centrifugation, then treating it with ammonia to kill E. coli. The process was deemed effective and safe by the US Department of Agriculture based on a study that found that the treatment reduces E. coli to undetectable levels.[66] There have been safety concerns about the process as well as consumer complaints about the taste and smell of beef treated at optimal levels of ammonia.[67] The level of ammonia in any final product has not come close to toxic levels to humans.Because of ammonia's vaporization properties, it is a useful refrigerant.[54] It was commonly used before the popularisation of chlorofluorocarbons (Freons). Anhydrous ammonia is widely used in industrial refrigeration applications and hockey rinks because of its high energy efficiency and low cost. It suffers from the disadvantage of toxicity, and requiring corrosion resistant components, which restricts its domestic and small-scale use. Along with its use in modern vapor-compression refrigeration it is used in a mixture along with hydrogen and water in absorption refrigerators. The Kalina cycle, which is of growing importance to geothermal power plants, depends on the wide boiling range of the ammonia–water mixture. Ammonia coolant is also used in the S1 radiator aboard the International Space Station in two loops which are used to regulate the internal temperature and enable temperature dependent experiments.[68][69]The potential importance of ammonia as a refrigerant has increased with the discovery that vented CFCs and HFCs are extremely potent and stable greenhouse gases.[70] The contribution to the greenhouse effect of CFCs and HFCs in current use, if vented, would match that of all CO2 in the atmosphere.The raw energy density of liquid ammonia is 11.5 MJ/L,[73] which is about a third that of diesel. There is the opportunity to convert ammonia back to hydrogen, where it can be used to power hydrogen fuel cells or directly within high-temperature fuel cells.[74] The conversion of ammonia to hydrogen via the sodium amide process,[75] either for combustion or as fuel for a proton exchange membrane fuel cell,[73] is possible. Conversion to hydrogen would allow the storage of hydrogen at nearly 18 wt% compared to ≈5% for gaseous hydrogen under pressure.Ammonia engines or ammonia motors, using ammonia as a working fluid, have been proposed and occasionally used.[76] The principle is similar to that used in a fireless locomotive, but with ammonia as the working fluid, instead of steam or compressed air. Ammonia engines were used experimentally in the 19th century by Goldsworthy Gurney in the UK and the St. Charles Avenue Streetcar line in New Orleans in the 1870s and 1880s,[77] and during World War II ammonia was used to power buses in Belgium.[78]Ammonia is sometimes proposed as a practical alternative to fossil fuel for internal combustion engines.[78][79][80] Its high octane rating of 120[81] and low flame temperature[82] allows the use of high compression ratios without a penalty of high NOx production. Since ammonia contains no carbon, its combustion cannot produce carbon dioxide, carbon monoxide, hydrocarbons, or soot.Even though ammonia production currently creates 1.8% of global CO2 emissions, the Royal Society report[83] claims that "green" ammonia can be produced by using low-carbon hydrogen (blue hydrogen and green hydrogen). Total decarbonization of ammonia production and the accomplishment of net-zero targets are possible by 2050.However ammonia cannot be easily used in existing Otto cycle engines because of its very narrow flammability range, and there are also other barriers to widespread automobile usage. In terms of raw ammonia supplies, plants would have to be built to increase production levels, requiring significant capital and energy sources. Although it is the second most produced chemical (after sulfuric acid), the scale of ammonia production is a small fraction of world petroleum usage. It could be manufactured from renewable energy sources, as well as coal or nuclear power. The 60 MW Rjukan dam in Telemark, Norway produced ammonia for many years from 1913, providing fertilizer for much of Europe.Despite this, several tests have been done. In 1981, a Canadian company converted a 1981 Chevrolet Impala to operate using ammonia as fuel.[84][85] In 2007, a University of Michigan pickup powered by ammonia drove from Detroit to San Francisco as part of a demonstration, requiring only one fill-up in Wyoming.[86]Compared to hydrogen as a fuel, ammonia is much more energy efficient, and could be produced, stored, and delivered at a much lower cost than hydrogen which must be kept compressed as a cryogenic liquid.[73][87]Rocket engines have also been fueled by ammonia. The Reaction Motors XLR99 rocket engine that powered the X-15 hypersonic research aircraft used liquid ammonia. Although not as powerful as other fuels, it left no soot in the reusable rocket engine, and its density approximately matches the density of the oxidizer, liquid oxygen, which simplified the aircraft's design.Ammonia, as the vapor released by smelling salts, has found significant use as a respiratory stimulant. Ammonia is commonly used in the illegal manufacture of methamphetamine through a Birch reduction.[89] The Birch method of making methamphetamine is dangerous because the alkali metal and liquid ammonia are both extremely reactive, and the temperature of liquid ammonia makes it susceptible to explosive boiling when reactants are added.[90]Liquid ammonia is used for treatment of cotton materials, giving properties like mercerisation, using alkalis. In particular, it is used for prewashing of wool.[91]At standard temperature and pressure, ammonia is less dense than atmosphere and has approximately 45-48% of the lifting power of hydrogen or helium. Ammonia has sometimes been used to fill weather balloons as a lifting gas. Because of its relatively high boiling point (compared to helium and hydrogen), ammonia could potentially be refrigerated and liquefied aboard an airship to reduce lift and add ballast (and returned to a gas to add lift and reduce ballast).The U.S. Occupational Safety and Health Administration (OSHA) has set a 15-minute exposure limit for gaseous ammonia of 35 ppm by volume in the environmental air and an 8-hour exposure limit of 25 ppm by volume.[95] The National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) recently reduced the IDLH (Immediately Dangerous to Life and Health, the level to which a healthy worker can be exposed for 30 minutes without suffering irreversible health effects) from 500 to 300 based on recent more conservative interpretations of original research in 1943. Other organizations have varying exposure levels. U.S. Navy Standards [U.S. Bureau of Ships 1962] maximum allowable concentrations (MACs): continuous exposure (60 days): 25 ppm / 1 hour: 400 ppm.[96] Ammonia vapour has a sharp, irritating, pungent odour that acts as a warning of potentially dangerous exposure. The average odour threshold is 5 ppm, well below any danger or damage. Exposure to very high concentrations of gaseous ammonia can result in lung damage and death.[95] Ammonia is regulated in the United States as a non-flammable gas, but it meets the definition of a material that is toxic by inhalation and requires a hazardous safety permit when transported in quantities greater than 13,248 L (3,500 gallons).[97]Liquid ammonia is dangerous because it is hygroscopic and because it can cause caustic burns. See Gas carrier § Health effects of specific cargoes carried on gas carriers for more information.The toxicity of ammonia solutions does not usually cause problems for humans and other mammals, as a specific mechanism exists to prevent its build-up in the bloodstream. Ammonia is converted to carbamoyl phosphate by the enzyme carbamoyl phosphate synthetase, and then enters the urea cycle to be either incorporated into amino acids or excreted in the urine.[98] Fish and amphibians lack this mechanism, as they can usually eliminate ammonia from their bodies by direct excretion. Ammonia even at dilute concentrations is highly toxic to aquatic animals, and for this reason it is classified as dangerous for the environment.Ammonia is a constituent of tobacco smoke.[99]Ammonia is present in coking wastewater streams, as a liquid by-product of the production of coke from coal.[100] In some cases, the ammonia is discharged to the marine environment where it acts as a pollutant. The Whyalla steelworks in South Australia is one example of a coke-producing facility which discharges ammonia into marine waters.[101]Ammonia toxicity is believed to be a cause of otherwise unexplained losses in fish hatcheries. Excess ammonia may accumulate and cause alteration of metabolism or increases in the body pH of the exposed organism. Tolerance varies among fish species.[102] At lower concentrations, around 0.05 mg/L, un-ionised ammonia is harmful to fish species and can result in poor growth and feed conversion rates, reduced fecundity and fertility and increase stress and susceptibility to bacterial infections and diseases.[103] Exposed to excess ammonia, fish may suffer loss of equilibrium, hyper-excitability, increased respiratory activity and oxygen uptake and increased heart rate.[102] At concentrations exceeding 2.0 mg/L, ammonia causes gill and tissue damage, extreme lethargy, convulsions, coma, and death.[102][104] Experiments have shown that the lethal concentration for a variety of fish species ranges from 0.2 to 2.0 mg/l.[104]During winter, when reduced feeds are administered to aquaculture stock, ammonia levels can be higher. Lower ambient temperatures reduce the rate of algal photosynthesis so less ammonia is removed by any algae present. Within an aquaculture environment, especially at large scale, there is no fast-acting remedy to elevated ammonia levels. Prevention rather than correction is recommended to reduce harm to farmed fish[104] and in open water systems, the surrounding environment.Similar to propane, anhydrous ammonia boils below room temperature when at atmospheric pressure. A storage vessel capable of 250 psi (1.7 MPa) is suitable to contain the liquid.[105] Ammonia is used in numerous different industrial application requiring carbon or stainless steel storage vessels. Ammonia with at least 0.2 percent by weight water content is not corrosive to carbon steel. NH3 carbon steel construction storage tanks with 0.2 percent by weight or more of water could last more than 50 years in service.[106] Ammonium compounds should never be allowed to come in contact with bases (unless in an intended and contained reaction), as dangerous quantities of ammonia gas could be released.The ammonia vapour from concentrated ammonia solutions is severely irritating to the eyes and the respiratory tract, and these solutions should only be handled in a fume hood. Saturated ("0.880" – see #Properties) solutions can develop a significant pressure inside a closed bottle in warm weather, and the bottle should be opened with care; this is not usually a problem for 25% ("0.900") solutions.Ammonia solutions should not be mixed with halogens, as toxic and/or explosive products are formed. Prolonged contact of ammonia solutions with silver, mercury or iodide salts can also lead to explosive products: such mixtures are often formed in qualitative inorganic analysis, and should be lightly acidified but not concentrated (<6% w/v) before disposal once the test is completed.Anhydrous ammonia is classified as toxic (T) and dangerous for the environment (N). The gas is flammable (autoignition temperature: 651 °C) and can form explosive mixtures with air (16–25%). The permissible exposure limit (PEL) in the United States is 50 ppm (35 mg/m3), while the IDLH concentration is estimated at 300 ppm. Repeated exposure to ammonia lowers the sensitivity to the smell of the gas: normally the odour is detectable at concentrations of less than 50 ppm, but desensitised individuals may not detect it even at concentrations of 100 ppm. Anhydrous ammonia corrodes copper- and zinc-containing alloys, and so brass fittings should not be used for handling the gas. Liquid ammonia can also attack rubber and certain plastics.Ammonia reacts violently with the halogens. Nitrogen triiodide, a primary high explosive, is formed when ammonia comes in contact with iodine. Ammonia causes the explosive polymerisation of ethylene oxide. It also forms explosive fulminating compounds with compounds of gold, silver, mercury, germanium or tellurium, and with stibine. Violent reactions have also been reported with acetaldehyde, hypochlorite solutions, potassium ferricyanide and peroxides.Ammonia has alkaline properties and is corrosive.Ammonia gas dissolves easily in water to form ammonium hydroxide, a caustic solution and weak base.Ammonia gas is easily compressed and forms a clear liquid under pressure.Ammonia is usually shipped as a compressed liquid in steel containers.Ammonia is not highly flammable, but containers of ammonia may explode when exposed to high heat.About 80% of the ammonia produced by industry is used in agriculture as fertilizer. Ammonia is also used as a refrigerant gas, for purification of water supplies, and in the manufacture of plastics, explosives, textiles, pesticides, dyes and other chemicals. It is found in many household and industrial-strength cleaning solutions. Household ammonia cleaning solutions are manufactured by adding ammonia gas to water and can be between 5 and 10% ammonia. Ammonia solutions for industrial use may be concentrations of 25% or higher and are corrosive.Inhalation: Ammonia is irritating and corrosive. Exposure to high concentrations of ammonia in air causes immediate burning of the nose, throat and respiratory tract. This can cause bronchiolar and alveolar edema, and airway destruction resulting in respiratory distress or failure. Inhalation of lower concentrations can cause coughing, and nose and throat irritation. Ammonia's odor provides adequate early warning of its presence, but ammonia also causes olfactory fatigue or adaptation, reducing awareness of one's prolonged exposure at low concentrations.There is no antidote for ammonia poisoning, but ammonia's effects can be treated, and most people recover. Immediate decontamination of skin and eyes with copious amounts of water is very important. Treatment consists of supportive measures and can include administration of humidified oxygen, bronchodilators and airway management. Ingested ammonia is diluted with milk or water.Ammonia, a colorless gas with a distinct odor, is a building-block chemical and a key component in the manufacture of many products people use every day. It occurs naturally throughout the environment in the air, soil and water and in plants and animals, including humans. The human body makes ammonia when the body breaks down foods containing protein into amino acids and ammonia, then converting the ammonia into urea.When using cleaning products containing ammonia, follow all instructions on the product label, make sure the area is well ventilated (open windows and doors) and wear proper clothing and eye protection. Ammonia exposure can irritate skin, eyes and lungs. Do not mix ammonia with chlorine bleach, as this produces toxic gases called chloramines. Exposure to chloramine gases can cause coughing, shortness of breath, chest pain, nausea, irritation to the throat, nose and eyes or pneumonia and fluid in the lungs.Ammonia is a chemical consisting of one atom of nitrogen and three atoms of hydrogen. It is designated in chemical notation as NH3. Ammonia is extremely soluble in water and is frequently used as a water solution called aqua ammonia. Ammonia chemically combines with water to form ammonium hydroxide. Household ammonia is a diluted water solution containing 5 to 10 percent ammonia. On the other hand, anhydrous ammonia is essentially pure (over 99 percent) ammonia. "Anhydrous" is a Greek word meaning "without water;" therefore, anhydrous ammonia in ammonia without water.Anhydrous ammonia is a clear liquid that boils at a temperature of -28°F. In refrigeration systems, the liquid is stored in closed containers under pressure. When the pressure is released, the liquid evaporates rapidly, generally forming an invisible vapor or gas. The rapid evaporation causes the temperature of the liquid to drop until it reaches the normal boiling point of -28°F, a similar effect occurs when water evaporates off the skin, thus cooling it. This is why ammonia is used in refrigeration systems.Liquid anhydrous ammonia weighs less than water. About eight gallons of ammonia weighs the same as five gallons of water.Liquid and gas ammonia expand and contract with changes in pressure and temperature. For example, if liquid anhydrous ammonia is in a partially filled, closed container it is heated from 0°F to 68°F, the volume of the liquid will increase by about 10 percent. If the tank is 90 percent full at 0°F, it will become 99 percent full at 68°F. At the same time, the pressure in the container will increase from 16 pounds per square inch (psi) to 110 psi.Liquid ammonia will expand by 850 times when evaporating:Anhydrous ammonia gas is considerably lighter than air and will rise in dry air. However, because of ammonias tremendous affinity for water, it reacts immediately with the humidity in the air and may remain close to the ground.The odor threshold for ammonia is between 5 - 50 parts per million (ppm) of air. The permissible exposure limit (PEL) is 50 ppm averaged over an 8 hour shift. It is recommended that if an employee can smell it they ought to back off and determine if they need to be using respiratory protection.Ammonia, like CO2 is a waste product of fish metabolism and tends to accumulate in transport water. Ammonia is directly toxic to fish in the unionized form, which is favored at high temperatures and pH, and it also reduces the ability of fish to utilize oxygen. To avoid the accumulation of excessive ammonia, feed should be withheld from fish before transport and proper loading rates should be used. To reduce the effects of ammonia, fish should be transported in reduced water temperatures, when possible. Weirich et al. (1993) noted that calcium addition seems to provide some benefits regarding ammonia toxicity, as the 96 h LC50 of ammonia for sunshine bass increased significantly when calcium concentrations were raised from 5 to 80 mg/L.Ammonia (NH3) is available as a liquid in cylinders (49 kg and 65 kg) or drums (530 kg). It is withdrawn as a gas at 0.5 kg/h from a cylinder or 2 kg/h from a drum at 15°C, or as a liquid to evaporators. Apparatus used is very similar to that used for chlorine. Ammonia is very soluble in water and is corrosive. Steel piping is suitable for conveyance of ammonia liquid and dry gas. Iron, copper, zinc and aluminium are attacked by ammonia solution, but PVC-U is suitable. Motive water for ammonia dosing units should be softened to a hardness value of less than 25 mg/l as CaCO3 to prevent calcium carbonate scaling of fittings.


TR

AMONYAK IUPAC Adı azane
AMONYAK InChI InChI = 1S / H3N / h1H3
AMONYAK InChI Anahtarı QGZKDVFQNNGYKY-UHFFFAOYSA-N
AMONYAK Canonical SMILES N
AMONYAK Moleküler Formül NH3
AMONYAK CAS 7664-41-7
AMONYAK Kullanımdan kaldırılan CAS 208990-07-2, 214478-05-4, 8007-57-6, 558443-52-0, 1026405-88-8
AMONYAK Avrupa Topluluğu (EC) Numarası 231-635-3
AMONYAK ICSC Numarası 0414
AMONYAK RTECS Numarası BO0875000
AMONYAK UN Numarası 2073
AMONYAK UNII 5138Q19F1X
AMONYAK FEMA Numarası 4494
AMONYAK DSSTox Madde Kimliği DTXSID0023872

AMONYAK Moleküler Ağırlık 17.031 g / mol
AMONYAK XLogP3-AA -0,7
AMONYAK Hidrojen Bağ Donör Sayısı 1
AMONYAK Hidrojen Bağı Alıcısı Sayısı 1
AMONYAK Döndürülebilir Tahvil Sayısı 0
AMONYAK Tam Kütle 17.026549 g / mol
AMONYAK Monoizotopik Kütle 17.026549 g / mol
AMONYAK Topolojik Polar Yüzey Alanı 1 Ų
AMONYAK Ağır Atom Sayısı 1
AMONYAK Resmi Ücret 0
AMONYAK Karmaşıklık 0
AMONYAK İzotop Atom Sayısı 0
AMONYAK Tanımlı Atom Stereo Merkez Sayısı 0
AMONYAK Tanımsız Atom Stereo Merkez Sayısı 0
AMONYAK Tanımlı Bond Stereocenter Sayısı 0
AMONYAK Tanımsız Bağ Stereocenter Sayısı 0
AMONYAK Kovalent Bağlı Birim Sayısı 1
AMONYAK Bileşik Kanonikleştirilmiştir Evet


Amonyak, formülü NH3 olan; azot atomu ve hidrojen atomundan oluşan renksiz , keskin ve hoş olmayan kokuya sahip bir gaz bileşiğidir. OH- iyonu içermediği halde suda zayıf baz özelliği gösterir. Bir amonyak molekülü, bir azot ve üç hidrojen atomundan oluşur.Amonyak, kovalent bağlı (ametal + ametal) bir bileşiktir. Molekülleri polar olduğundan su içinde yüksek oranda çözünür. Amonyak molekülleri kendi aralarında olduğu gibi su molekülleri ile de zayıf hidrojen bağı oluşturur. Bu nedenle suda çözünür.Amonyak, gübre, ilaç, boya, parfüm gibi maddelerin sentezlenmesinde ilk aşamada kullanılmaktadır. Amonyak canlılar için zehirli bir maddedir, kullanılırken dikkat edilmesi gerekir. Piyasada amonyak adı altında satılan maddeler amonyağın sulu çözeltisi olan amonyum hidroksittir.Amonyak, gübre, ilaç, boya, parfüm gibi maddelerin sentezlenmesinde ilk aşamada kullanılmaktadır. Amonyak canlılar için zehirli bir maddedir, kullanılırken dikkat edilmesi gerekir. Piyasada amonyak adı altında satılan maddeler amonyağın sulu çözeltisi olan amonyum hidroksittir.Amonyak, gübre, ilaç, boya, parfüm gibi maddelerin sentezlenmesinde ilk aşamada kullanılmaktadır. Amonyak canlılar için zehirli bir maddedir, kullanılırken dikkat edilmesi gerekir. Piyasada amonyak adı altında satılan maddeler amonyağın sulu çözeltisi olan Amonyum Hidroksittir.Amonyak, formülü NH3 olan; azot atomu ve hidrojen atomundan oluşan renksiz , keskin ve hoş olmayan kokuya sahip bir gaz bileşiğidir. OH- iyonu içermediği halde suda zayıf baz özelliği gösterir. Bir amonyak molekülü, bir azot ve üç hidrojen atomundan oluşur. Amonyak, formülü NH3 olan; azot atomu ve hidrojen atomundan oluşan renksiz , keskin ve hoş olmayan kokuya sahip bir gaz bileşiğidir. OH- iyonu içermediği halde suda zayıf baz özelliği gösterir. Bir amonyak molekülü, bir azot ve üç hidrojen atomundan oluşur.Amonyak, kovalent bağlı (ametal + ametal) bir bileşiktir. Molekülleri polar olduğundan su içinde yüksek oranda çözünür. Amonyak molekülleri kendi aralarında olduğu gibi su molekülleri ile de zayıf hidrojen bağı oluşturur. Bu nedenle suda çözünür.Oda sıcaklığında, amonyak keskin ve boğucu bir kokuya sahip renksiz, oldukça tahriş edici bir gazdır. Genellikle varlığı hakkında yeterli sinyali verir; ancak koku alma yorgunluğu oluşturabilir.Saf halde susuz amonyak olarak bilinir ve nemi kolayca emer.Amonyak alkali özelliklere sahiptir ve yüksek konsantrasyonlarda aşındırıcıdır.Amonyak gazı su içinde kolayca çözünür ve amonyum hidroksit, kostik bir çözelti ve zayıf bir baz oluşturur.Amonyak gazı kolayca sıkıştırılır ve basınç altında berrak bir sıvı oluşturur.Amonyak genellikle çelik kaplarda sıkıştırılmış bir sıvı olarak sevk edilir.Amonyak çok yanıcı değildir, ancak yüksek ısıya maruz kaldığında patlama riski vardır.Amonyak doğal olarak bulunduğundan ve temizlik ürünlerinde de sıklıkla kullanıldığından, endüstriyel maruziyetin yanında bu kaynaklardan da maruziyet meydana gelebilir. Çiftlikler ve endüstriyel alanlarda yaygın olarak kullanılması olası kazalarla maruziyet ihtimalini arttırmaktadır. Maruziyet kasıtlı bir terör saldırısından da kaynaklanabilir.Susuz amonyak gazı havadan daha hafiftir, böylece yükselerek alanda dağılır ve alçakta kalan bölgelere yerleşmez. Bununla birlikte, nemin varlığında (yüksek bağıl nem gibi), sıvılaştırılmış susuz amonyak gazı havadan ağır buharlar oluşturur. Bu buharlar, zeminde veya insanların maruz kalabileceği zayıf hava akımı olan ve alçakta kalan alanlara yayılabilir.Amonyak maruziyetinin neden olduğu etkilenme derecesi maruz kalma süresine ve gaz veya sıvının konsantrasyonuna bağlıdır. Amonyak, göze nüfuz etme ve göze zarar verme eğiliminde olup, etkisi diğer alkalilere göre daha fazladır. Havadaki düşük konsantrasyonlarda bile (50 ppm) hızlı bir şekilde göz, burun ve boğaz tahrişine, öksürme ve bronşların daralmasına sebep olur.  Yüksek konsantrasyonda gazla veya konsantre amonyum hidroksitle temas, gözün yüzey hücrelerinin şişmesine ve kaymasına ve geçici veya kalıcı körlüğe neden olabilir.Amonyağın koku eşiği, varlığı hakkında yeterli sinyali vermek için oldukça düşüktür (koku eşiği = 5 ppm; OSHA PEL = 50 ppm). Bununla birlikte amonyak, koku alma yorgunluğuna veya adaptasyonuna neden olarak maruziyet süresini uzatarak tespitini zorlaştırır.İş sağlığı ve güvenliği anlamında ülke mevzuatında, amonyak maruziyeti sınır değeri Kimyasal Maddelerle Çalışmalarda Sağlık Ve Güvenlik Önlemleri Hakkında Yönetmelik ile belirlenmiştir. Bu yönetmeliğe göre mesleki maruziyet sınır değerleri 8 saatlik(TWA) maruziyet için  20 ppm,  15 dakikalık (STEL) maruziyet içinse 50 ppmdir.Bazı endüstriyel temizleyicilerin (% 25) gibi konsantre amonyak çözeltileriyle cildin teması, cilt yanıkları, kalıcı göz hasarı veya körlük gibi ciddi aşındırıcı yaralanmalara neden olabilir. Sıvılaştırılmış amonyakla teması soğuk ısırmasına neden olabilir. Uzun süreli cilt teması (birkaç dakikadan fazla) ağrıya ve aşındırıcı yaralanmalara neden olabilir. Seyreltik sulu çözeltiler (%5’ten az) nadiren ciddi yanıklara neden olur ancak orta derecede tahriş edici olabilir. Konsantre buhar veya çözeltiye maruz kalma, özellikle nemli cilt bölgelerinde ağrı, iltihaplanma, kabarcıklar ve derin delici yanıklara neden olabilir.Son 20 yıl içinde ülkemizde ve dünyada yaşanan amonyak maruziyeti kaynaklı kazalara bakıldığında yüksek rakamlarla karşılaşılmaktadır. 2003 yılında Mersin’de gübre fabrikasında amonyak borusunda meydana gelen patlama sonucu 40 kişi zehirlenmiştir. 2012 yılında ise Manisa’da salça ve kurutulmuş domates fabrikasında amonyak kazanından yaşanan sızıntı ile 50 kişi zehirlenmiştir. 2013 yılında Çin’de bir fabrikada meydana gelen amonyak sızıntısında ise 15 kişi ölmüş 30 kişi yaralanmıştır. Amonyak ile ilgili bunlar ve benzeri yaşanan kazalar ile ilgili son 10 yılda yaşanmış olan ciddi kazalar düşünülünce maruziyet durumunda alınacak acil önlemlerin bilinmesi faydalı olacaktır.  Gözlerde amonyak maruziyeti: Gözler hemen bol miktarda su ile ara sıra üst ve alt göz kapaklarını kaldırılarak yıkanmalıdır.Deride amonyak maruziyeti: Tahriş meydana gelirse, fazla kimyasalları nazikçe alınmalıdır ve amonyak teması olan bölge bol suyla yıkanmalıdır. Kimyasallar giysilere nüfuz ederse, derhal giysi çıkartılmalı ve cilt yine yıkanmalıdır.Solunum sisteminde amonyak maruziyeti: Bir işçi çok miktarda amonyak solursa, hemen temiz havaya çıkarılmalıdır.Amonyak: (NH3), Sanayide en fazla azotlu gübreler ve nitrik asidin üretiminde ilk maddesi olarak kullanılır. Laboratuarlarda zayıf baz ve birçok kimyasal maddenin elde edilmesi içinde kullanılır. Amonyak bilhassa nitrik asit ile amonyum tuzlarının imalı, üre, boya, ilaç ve plastik benzeri organik madde üretiminde kullanılır. Amonyak gazı normal ısıda basınç uygulandığı zaman kolayca sıvılaşır, meydana çıkan bu sıvının buharlaşma ısısı ise yüksektir (327 kcal/g), bunun için endüstride soğutucu olarak kullanılır.Özelliği; renksiz, kendine özgü keskin kokusu olup ayrıca zehirli ve aşındırıcıdır. Oda sıcaklığında gaz halindedir ve düşük sıcaklıklarda alevlenme özelliği taşır. Kimyasal olarak bazik' tir. Normal ısıda, basınç altında kolay bir şekilde sıvılaşır. Amonyak Kullanım Alanları: Gübre Sanayi, Nitrik asit üretimi, ilk başlangıç maddesi olarak endüstriyel soğutma sistemleri ile soğutma gayesiyle kimya sanayinde ilaç, boya, naylon, tuz ve plastik üretim malzemelerin ısıl işlemlerinde hidrojen ve azot kaynağı olarak, Gaz Nitrür işlemi için ise parça yüzeylerine azot emdirme gayesiyle kullanılır.Amonyak formulü NH3 olan; azot atomu ile hidrojen atomundan meydana gelen renksiz, keskin ve hoş olmayan bir kokuya sahip, gaz bileşiğinden meydana gelir. OH- iyonu bulunmadığı halde zayıf baz özelliği gösterir. Gazlaşma gizli ısısı çok yüksek olduğu için sanayi tesislerinde soğutucu madde olarak kullanılır. 17,0304 g/mol molekül ağırlığı, 1 Atmosfer basınç ta kaynama noktası -33.34 °C (239.81 K). -78 derecede donması nedeniyle oda ısısında gaz şeklinde bulunur. Bileşikteki N atomu sp3 hibritleşme yapmıştır. Bağ yapmamış bir çift elektronu olduğu için, molekül şekli üçgen piramittir. Bundan dolayı polar bir moleküldür. Molekülleri polar olmasından dolayı, su içinde yüksek oranda çözülmektedir.Amonyak İsminin kökeni eski mısıra kadar dayanır. Amon tapınağını ısıtmak için kullanılan deve tezeğinden çıkan gazlardan, tapınak duvarlarında, tavanında sofra tuzuna benzer, beyaz kristaller halindeki amonyum klorür yani nişadır birikmiştir. Bu oluşuma da o devirlerde "Amonun Tuzu" diye söylenirmiş.Amonyak, ilaç, boya, gübre, parfüm gibi maddelerin sentezlenmesi olayında ilk basamak olarak kullanılır. Amonyak ayrıca temizlik maddelerinin içerisinde de kullanılır. Amonyakcanlılar için çok zehirli bir maddedir, kullanırken dikkat çok fazla etmek gerekir.Amonyak kovalent bağlı bileşiktir. Ametal ve Ametal bağıdır. Molekülleri polar olduğu için su içinde yüksek oranda çözülmektedir. Amonyak molekülü kendi arasında olduğu gibi, su molekülleri ile de zayıf hidrojen bağı oluşturmaktadır. Bu nedenden suda çok fazla çözünür. 1 atmosfer basınçta ve 0 derecede 1 litre su içinde 1300 litre, 20 derece ısıda ise 700 litre amonyak çözülmektedir. Oda koşulları altında doymuş amonyak çözeltisi %34’ lük olup, yoğunluğu 0,88 g/ml dir.Piyasada amonyak adı altında bulunan ve satılan bu maddeler amonyağın sulu çözeltisi olan amonyum hidroksittir.Temizlik malzemeleri ile gübre ve patlayıcı yapımında kullanılır.Amonyak, gübre, ilaç, boya, parfüm gibi maddelerin sentezlenmesinde ilk aşamada kullanılmaktadır. Amonyak canlılar için zehirli bir maddedir, kullanılırken dikkat edilmesi gerekir. Piyasada amonyak adı altında satılan maddeler amonyağın sulu çözeltisi olan Amonyum Hidroksittir.Amonyak, en fazla gübre üretiminde ve gübre olarak kullanılır. Azotlu gübre ve nitrik asit üretiminde başlangıç maddesidir.Sıvı amonyak, toprağa doğrudan dökülebilir. Amonyum nitrat ve amonyum fosfat gibi tuzları da gübre olarak kullanılabilir.Rafine petrolün asit içeren yan ürünlerinin nötrleştirilmesinde, lastik üretiminde pıhtılaşmayı önlemek için amonyak kullanılır.Başlıca kullanıldığı ürünler şunlardır; boyalar, plastikler, naylon, temizlik ürünleri, patlayıcılar, soğutucular (klima gibi), sentetik elyaflar, pamuk ve ipek temizliği, bakalit ve sentetik reçine üretimi, soda, patlayıcı maddeler, sentetik fiber, ilaç sentezleri…Amonyak gazı, yiyecek ve içecek fabrikalarında, üretim-proses ve depolama bölümlerinde soğutucu gaz olarak kullanılmaktadır. Bu ve buna benzer yerlerde veya amonyak gazının dondurucuya doldurulduğu lokasyonlarda çalışan personelin, bu gaz tehlikesinden korunmaya ihtiyacı vardır. Gaz konsantrasyonunu izleme çözümleri içinde, çalışanların portatif gaz dedektörü kullanımı veya hedef alandaki sabit gaz algılama sisteminin montaj-kurulumu seçenekleri yer almaktadır. Tipik olarak algılanan gazların içinde 0-100 ppm NH3, 0-3 % vol aralığında CO2, oksijen seviyesinin azalmasının kontrolü ve yanıcı buharların 0-100 % LEL aralığındaki ölçümleri yer almaktadır.Yiyecek üretim tesislerinde ürün depo alanlarındaki soğutucularda bulunan ürünlerin bozulması, büyük maddi kayıplara ve üretim hacminin küçülmesine sebep olmaktadır. Ürünlerin bozulmasına neden olan soğutucu seviyesi, ürünün çeşidine ve yapılan paketlemenin tipine göre farklılık göstermektedir. Ancak bu paketleme ve üretim proseslerinde düşük konsantrasyonlarda paketlenmeyen yiyeceklerin bozulması muhtemeldir. 1-10 ppm arasındaki bir değerde bozulma meydana gelir. Bu nedenle amonyak kontrolünün yapılması gereklidir.Saf amonyak genellikle SIVI - SUSUZ amonyak olarak bilinir. Amonyak gazı keskin kokulu, renksiz bir gazdır.Sıvı amonyak sıkıştırılmış ve/ veya sıvılaştırılmış amonyak gazıdır. Amonyak gazı normal atmosfer basıncında ve - 33 C'nin altında sıvılaşır ve basınç kaldırılınca da sıvı, gaz fazına döner.Bu özellik gazı basınç altında bir sıvı olarak depolama ve taşıma imkanı sağlar.Amonyak gümüş, civa, klor,iyot, brom kalsiyum ve hipokloritler gibi maddelerle temas halinde olduğunda patlayıcı bileşikler meydana getirir. Sıvı Amonyak çeliği ve demiri paslandırmaz ;ancak çinko,kalay,bakır ve pirinç gibi bakır esaslı alaşımlarla reaksiyona girer. Diğer metallerin bir çoğu da amonyakla değişen derecelerde reaksiyona girer.Bu sebeple işletmelerde kullanılan bazı basınç, sıvı gibi göstergelerde ve benzeri donatılarda genellikle kullanılan galvenize ve bağlantı elemanlarıyla demir ihtiva etmeyen metallerin çoğu amonyağa dayanmazlar.İşletmelerde Amonyak gazı ile ilgili yapılacak olan her hangi bir tesisatın daha çok paslanmaz metallerle yapılması daha uygun olacaktır.Topraklardan ortaya çıkan amonyak tıçması, sistemin özelliklerinin bir fonksiyonu olarak teorik ye deneysel yollarla ana/iz edilmiştir. Toprak tarafından tutulan nihai amonyum konsantrasyonu; hidrojen iyon aktivitesi,başlangıçtaki am.0nyum konsantrasyonu ve havadaki kısmi amonyak basıncınabağ" olarak artmaktadır. Toprağın tamponluk kapasitesindeki bir artış ise, nihai amonyum konsantrasyonunda bir azalmaya yol açmaktadır.Kiıeçli topraklara amonyakhgübreler ilave edildiği taktirde, amonyağın önemli bir kısmı uçmaktadır (1, 2, 5).Bu gibi kayıplar ekonomik yönden önemli olduğu gibi, çevredeki suların da azot yönünden zenginleşmesine yol açabilmektedir (6).Amonyak koronavirüse karşı etkisizdir, virüsleri öldürmez. Cam temizliğini, döşemeleri, sabun kirini gidermek için ev temizliğinde sıkça kullanılır. Yüzey temizleyiciler ya da banyo temizleyicileri gibi temizlik ürünleri amonyak içerir.Amonyak ile evinizin yüzeylerini temizleyerek koronavirüs (COVİD-19) ya da başka virüslere karşı korunabilir misiniz? Bunun yanıtı hayır. Amonyak virüsleri öldürmez.Ball State Üniversitesi Sağlık Bilimleri Doçenti ve Profesörü Jagdish Khubchandani , “Amonyak virüslere karşı neredeyse etkisizdir veya çok az etkisi vardır . E. Coli gibi bazı yaygın bakteriler için yaygın olarak kullanılan bir dezenfektandır.” diyor.Amonyak, NH3 formülüne sahip bir nitrojen ve hidrojen bileşiğidir. Kararlı bir ikili hidrit ve en basit pnictogen hidrit olan amonyak, karakteristik keskin kokusu olan renksiz bir gazdır. Özellikle suda yaşayan organizmalar arasında yaygın bir azotlu atıktır ve gıda ve gübrelerin öncüsü olarak hizmet ederek karasal organizmaların beslenme ihtiyaçlarına önemli ölçüde katkıda bulunur. Doğrudan veya dolaylı olarak amonyak, birçok farmasötik ürünün sentezi için bir yapı taşıdır ve birçok ticari temizlik ürününde kullanılır. Esas olarak hem havanın hem de suyun aşağıya doğru yer değiştirmesiyle toplanır. Doğada - hem karada hem de Güneş Sisteminin dış gezegenlerinde yaygın olmasına rağmen ve geniş kullanımda amonyak, konsantre biçiminde hem yakıcı hem de tehlikelidir. Amerika Birleşik Devletleri'nde son derece tehlikeli bir madde olarak sınıflandırılır ve onu önemli miktarlarda üreten, depolayan veya kullanan tesislerin katı raporlama gerekliliklerine tabidir. [12] 2018'de küresel endüstriyel amonyak üretimi 175 milyon tondu, [13] 175 milyon tonluk 2013 küresel endüstriyel üretimine göre önemli bir değişiklik olmadan. [14] Endüstriyel amonyak, amonyak likörü (genellikle suda% 28 amonyak) olarak veya tank arabalarında veya silindirlerde taşınan basınçlı veya soğutulmuş susuz sıvı amonyak olarak satılır. [15] NH3, bir basınçta -33,34 ° C'de (-28,012 ° F) kaynar bir atmosfer, bu nedenle sıvı basınç altında veya düşük sıcaklıkta depolanmalıdır. Ev tipi amonyak veya amonyum hidroksit, sudaki bir NH3 çözeltisidir. Bu tür çözeltilerin konsantrasyonu, tipik yüksek konsantrasyonlu ticari ürün olan 26 derece Baumé (ağırlıkça yaklaşık% 30 (ağırlıkça) amonyak, 15.5 ° C veya 59.9 ° F) ile Baumé ölçeği (yoğunluk) birimleriyle ölçülür. [16 ] Pliny, Doğa Tarihi'nin XXXI Kitabında, Roma'nın Cyrenaica eyaletinde üretilen ve yakındaki Jüpiter Amun Tapınağı'na (Yunan Ἄμμων Ammon) yakınlığından dolayı hammoniacum adlı bir tuzu ifade eder. [17] Bununla birlikte, Pliny'nin tuzla ilgili verdiği açıklama, amonyum klorürün özelliklerine uymamaktadır.Herbert Hoover'ın Georgius Agricola'nın De re metallica eserinin İngilizce çevirisindeki yorumuna göre, muhtemelen deniz tuzu olabilir. [18] Her halükarda, bu tuz nihayetinde amonyak ve amonyum bileşiklerine isimlerini verdi.Amonia, azotlu hayvansal ve bitkisel maddelerden üretilen, doğada eser miktarlarda bulunan bir kimyasaldır. Amonyak ve amonyum tuzları da yağmur suyunda küçük miktarlarda bulunurken, volkanik bölgelerde amonyum klorür (sal amonyak) ve amonyum sülfat bulunur; Patagonia guano'da amonyum bikarbonat kristalleri bulunmuştur. [19] Böbrekler fazla asidi nötralize etmek için amonyak salgılar. [20] Amonyum tuzları, verimli topraklarda ve deniz suyunda dağılmış halde bulunur.Amonia ayrıca Güneş Sistemi boyunca Mars, Jüpiter, Satürn, Uranüs, Neptün ve Plüton'da bulunur: Plüton gibi daha küçük, buzlu cisimlerde amonyak etki edebilir. Jeolojik açıdan önemli bir antifriz olarak, amonyak konsantrasyonu yeterince yüksekse ve bu nedenle bu tür cisimlerin iç okyanusları tutmasına izin verirse, su ve amonyak karışımı 173 K (−100 ° C; −148 ° F) kadar düşük bir erime noktasına sahip olabilir. ve sadece suyla mümkün olabileceğinden çok daha düşük bir sıcaklıkta aktif jeoloji. [21] [22] Amonyak içeren veya ona benzeyen maddelere amonyak denir.Amonia, karakteristik olarak keskin bir kokuya sahip renksiz bir gazdır. Havadan daha hafiftir, yoğunluğu havanınkinin 0,589 katıdır. Moleküller arasındaki güçlü hidrojen bağı nedeniyle kolayca sıvılaştırılır; Sıvı -33.3 ° C'de (-27.94 ° F) kaynar ve -77.7 ° C'de (-107.86 ° F) beyaz kristallere [19] donar. Amonyak sodyum bikarbonat veya asetik asit ile reaksiyona sokularak uygun şekilde kokusu giderilebilir. . Bu reaksiyonların her ikisi de kokusuz bir amonyum tuzu oluşturur. Kristal simetrisi kübiktir, Pearson sembolü cP16, boşluk grubu P213 No. 198, kafes sabiti 0.5125 nm. [23] Sıvı amonyak, yüksek ε 22'sini yansıtan güçlü iyonlaştırıcı güçlere sahiptir. Sıvı amonyak buharlaşma standardında çok yüksek bir entalpi değişimine sahiptir (23.35 kJ / mol, cf. su 40.65 kJ / mol, metan 8.19 kJ / mol, fosfin 14.6 kJ / mol) ve bu nedenle, laboratuvarlarda ek soğutma olmaksızın yalıtılmamış kaplarda laboratuarlarda kullanılabilir. Çözücü olarak sıvı amonyağı görün.Amonia, suda kolayca çözünür. Sulu bir çözelti içinde kaynatılarak atılabilir. Sulu amonyak çözeltisi baziktir. Sudaki maksimum amonyak konsantrasyonu (doymuş bir çözelti) 0.880 g / cm3 yoğunluğa sahiptir ve genellikle '.880 amonyak' olarak bilinir. Amonyak, yakıttan havaya dar karışımlar dışında, kolayca yanmaz veya yanmayı sürdürmez. % 15–25 hava. Oksijenle karıştırıldığında soluk sarımsı yeşil bir alevle yanar. Tutuşma, klor amonyağa geçerek nitrojen ve hidrojen klorür oluşturduğunda meydana gelir; Klor fazlalığı varsa, o zaman oldukça patlayıcı nitrojen triklorür (NCl3) de oluşur. Yüksek sıcaklıkta ve uygun bir katalizör varlığında, amonyak bileşen elementlerine ayrışır.Amonyağın ayrışması, 5.5 kcal / mol amonyak gerektiren hafif endotermik bir süreçtir ve hidrojen ve nitrojen gazı verir. Reaksiyona girmemiş amonyak uzaklaştırılabiliyorsa, amonyak asit yakıt hücreleri için bir hidrojen kaynağı olarak da kullanılabilir. Rutenyum ve Platin katalizörlerinin en aktif olduğu, desteklenmiş Ni katalizörlerinin ise daha az aktif olduğu bulundu. 106.7 °. [24] Merkezi nitrojen atomu, her hidrojen atomundan ek bir elektron ile beş dış elektrona sahiptir. Bu, toplamda sekiz elektron veya dört yüzlü olarak düzenlenmiş dört elektron çifti verir. Bu elektron çiftlerinden üçü, tek bir çift elektron bırakan bağ çiftleri olarak kullanılır. Yalnız çift, bağ çiftlerinden daha güçlü iter, bu nedenle bağ açısı, normal bir tetrahedral düzenlemeden beklendiği gibi 109,5 ° değil, 106,7 ° 'dir. [24] Bu şekil moleküle bir çift kutuplu moment verir ve onu kutupsal hale getirir. Molekülün polaritesi ve özellikle hidrojen bağları oluşturma yeteneği, amonyağı suyla oldukça karışabilir hale getirir. Yalnız çift, amonyağı bir baz, bir proton alıcısı yapar. Amonyak orta derecede baziktir; 1.0 M sulu çözeltinin pH'si 11.6'dır ve çözelti nötr olana kadar (pH = 7) böyle bir çözeltiye güçlü bir asit eklenirse, amonyak moleküllerinin% 99.4'ü protonlanır. Sıcaklık ve tuzluluk da NH4 + oranını etkiler. İkincisi, normal bir tetrahedron şekline sahiptir ve metan ile izoelektroniktir. Amonyak molekülü, oda sıcaklığında nitrojen inversiyonuna kolayca maruz kalır; yararlı bir benzetme, kuvvetli bir rüzgarda kendini tersine çeviren bir şemsiyedir. Bu inversiyonun enerji engeli 24.7 kJ / mol ve rezonans frekansı 23.79 GHz olup, 1.260 cm dalga boyundaki mikrodalga radyasyonuna karşılık gelir. Bu frekanstaki absorpsiyon, gözlemlenen ilk mikrodalga spektrumuydu. [25] Amonyağın en karakteristik özelliklerinden biri de bazikliğidir.Amonyak zayıf bir baz olarak kabul edilir. Tuzlar oluşturmak için asitlerle birleşir; bu nedenle hidroklorik asit ile amonyum klorür (sal amonyak) oluşturur; nitrik asit, amonyum nitrat, vb. ile. Mükemmel kuru amonyak, mükemmel kuru hidrojen klorür ile birleşmez; reaksiyonu meydana getirmek için nem gereklidir. [26] [27] Bir gösteri deneyi olarak, açılmış konsantre amonyak ve hidroklorik asit şişeleri, iki şişe arasında bir yerde iki dağınık molekül bulutu birleştiği yerde tuz oluştuğunda "yoktan" görünen amonyum klorür bulutları üretir. Amonyağın asitler üzerindeki etkisiyle amonyum tuzları olarak bilinir ve hepsi amonyum iyonunu (NH4 +) içerir. [26] Amonyak, zayıf bir baz olarak iyi bilinmesine rağmen, aynı zamanda aşırı derecede zayıf bir asit görevi görebilir. Protik bir maddedir ve amidler oluşturabilir (NH2− iyonu içerir). Örneğin, lityum sıvı amonyak içinde çözülerek bir lityum amid solüsyonu verir: 2Li + 2NH3 → 2LiNH2 + H2 Bir katalizör (platin gazlı bez veya sıcak krom (III) oksit gibi) olmadığında havadaki amonyağın yanması çok zordur. ), nispeten düşük yanma ısısı, daha düşük laminer yanma hızı, yüksek kendiliğinden tutuşma sıcaklığı, yüksek buharlaşma ısısı ve dar bir yanma aralığı nedeniyle. Bununla birlikte, son araştırmalar, amonyağın verimli ve istikrarlı yanmasının girdaplı yanma cihazları kullanılarak elde edilebileceğini ve bu sayede termal enerji üretimi için bir yakıt olarak amonyağa yönelik araştırma ilgisini yeniden canlandırdığını göstermiştir. [28] Kuru havada yanıcılık aralığı% 15,15 -% 27,35 ve% 100 bağıl nemde havada% 15,95 -% 26,55'dir. [29] Amonyak yanma kinetiğini incelemek için ayrıntılı bir güvenilir reaksiyon mekanizması gereklidir, ancak yanma işlemi sırasında amonyak kimyasal kinetiği hakkında bilgi almak zordur. [30] Organik kimyada, amonyak ikame reaksiyonlarında bir nükleofil görevi görebilir. Aminler, amonyağın alkil halojenürlerle reaksiyonuyla oluşturulabilir, bununla birlikte ortaya çıkan -NH2 grubu da nükleofiliktir ve ikincil ve üçüncül aminler genellikle yan ürünler olarak oluşturulur. Fazla amonyak, çoklu ikameyi en aza indirmeye yardımcı olur ve oluşan hidrojen halojenürü nötralize eder. Metilamin, ticari olarak amonyağın klorometan ile reaksiyonu ile hazırlanır ve amonyağın 2-bromopropanoik asit ile reaksiyonu% 70 verimle rasemik alanin hazırlamak için kullanılmıştır. Etanolamin, etilen oksit ile bir halka açma reaksiyonu ile hazırlanır: reaksiyonun bazen dietanolamin ve trietanolamin üretmek için daha ileri gitmesine izin verilir.Amitler, amonyağın karboksilik asit türevleri ile reaksiyona sokulmasıyla hazırlanabilir. Asil klorürler en reaktif olanlardır, ancak oluşan hidrojen klorürü nötralize etmek için amonyak en az iki kat fazla olmalıdır. Esterler ve anhidritler ayrıca amidler oluşturmak için amonyakla reaksiyona girer. Karboksilik asitlerin amonyum tuzları, termal olarak duyarlı gruplar olmadığı sürece amidlere dehidre edilebilir: 150–200 ° C sıcaklıklar gereklidir.Amonyaktaki hidrojen, sayısız ikame ediciyle yer değiştirmeye duyarlıdır. Sodyum ile ısıtıldığında sodamide, NaNH2'ye dönüşür. [26] Klor ile monokloramin oluşur. Beş değerli amonyak, λ5-amin veya daha yaygın olarak amonyum hidrit olarak bilinir. Bu kristal katı, yalnızca yüksek basınç altında stabildir ve normal koşullarda üç değerlikli amonyak ve hidrojen gazına ayrışır. Bu madde bir zamanlar 1966'da olası bir katı roket yakıtı olarak araştırılmıştı. [31] Amonyak, geçiş metal komplekslerinde bir ligand görevi görebilir. Spektrokimyasal serinin ortasında saf bir σ-vericidir ve orta derecede sert-yumuşak davranış gösterir (ayrıca bkz. ECW modeli). Diğer Lewis bazlarına karşı bir dizi aside karşı bağıl donör gücü C-B grafikleri ile gösterilebilir. [32] [33] Tarihsel nedenlerden dolayı, amonyak koordinasyon bileşiklerinin isimlendirmesinde ammin olarak adlandırılır. Bazı önemli ammin kompleksleri arasında, bir bakır (II) tuzları çözeltisine amonyak ilave edilerek oluşturulan koyu mavi bir kompleks olan tetraamminediaquacopper (II) ([Cu (NH3) 4 (H2O) 2] 2+) bulunur. Tetraamminediaquacopper (II) hidroksit, Schweizer reaktifi olarak bilinir ve olağanüstü selülozu çözme kabiliyetine sahiptir. Diamminesilver (I) ([Ag (NH3) 2] +), Tollens reaktifindeki aktif türdür. Bu kompleksin oluşumu, farklı gümüş halojenürlerin çökeltilerini ayırt etmeye de yardımcı olabilir: gümüş klorür (AgCl) seyreltik (2M) amonyak çözeltisinde çözünür, gümüş bromür (AgBr) yalnızca konsantre amonyak çözeltisinde çözünür, gümüş iyodür (AgI ) sulu amonyakta çözünmez. 19. yüzyılın sonlarında krom (III) 'ün amin kompleksleri biliniyordu ve Alfred Werner'ın koordinasyon bileşiklerinin yapısı hakkındaki devrimci teorisinin temelini oluşturdu. Werner, [CrCl3 (NH3) 3] kompleksinin yalnızca iki izomerinin (faktör ve mer-) oluşturulabileceğini kaydetti ve ligandların bir oktahedronun köşelerinde metal iyonu etrafında düzenlenmesi gerektiği sonucuna vardı. Bu öneri, o zamandan beri X-ışını kristalografisi ile doğrulanmıştır. Bir metal iyonuna bağlanan bir ammin ligandı, sulu çözeltide protonsuzlaşma hala nadir olmasına rağmen, serbest bir amonyak molekülünden belirgin şekilde daha asidiktir.Bir örnek, ortaya çıkan amidomerkür (II) bileşiğinin yüksek oranda çözünmez olduğu Calomel reaksiyonudur.Ammonia, I2, fenol ve Al (CH3) 3 gibi çeşitli Lewis asitleri ile 1: 1 eklentiler oluşturur. Amonyak sert bir tabandır ve E & C parametreleri EB = 2.31 ve C B = 2.04'tür. Diğer Lewis bazlarına karşı bir dizi aside karşı bağıl donör gücü, CB grafikleri ile gösterilebilir.Amonyum ve amonyum tuzları, çok küçük izlerde, Nessler çözeltisinin eklenmesiyle kolayca tespit edilebilir, bu da farklı bir sarı renk verir. en ufak bir amonyak veya amonyum tuzlarının varlığı. Amonyum tuzlanndaki amonyak miktarı, tuzların sodyum veya potasyum hidroksit ile damıtılmasıyla niceliksel olarak tahmin edilebilir, ortaya çıkan amonyak bilinen bir hacimde standart sülfürik asit içinde emilir ve daha sonra asit fazlası hacimsel olarak belirlenir; veya amonyak hidroklorik asitte emilebilir ve bu şekilde oluşan amonyum klorür, amonyum hekzakloroplatinat, (NH4) 2PtCl6 olarak çökeltilir. [34] Antik Yunan tarihçi Herodot, Libya'nın bir insanlar "Ammonyalılar" (şimdi: Mısır'ın kuzeybatısındaki, tuz göllerinin hala var olduğu Siwa vahası) adını verdiler. [37] [38] Yunan coğrafyacı Strabo da bu bölgeden gelen tuzdan bahsetti. Ancak, antik yazarlar Dioscorides, Apicius, Arrian, Synesius ve Amida'lı Aëtius, bu tuzu, yemek pişirmek için kullanılabilecek ve esasen kaya tuzu olan berrak kristaller oluşturuyor olarak tanımladılar. [39] Hammoniacus sal, Pliny'nin yazılarında görünmektedir [40], ancak daha modern sal amonyakla (amonyum klorür) aynı olup olmadığı bilinmemekle birlikte, [19] [41] [42] İdrarın bakteriler tarafından fermantasyonu amonyak çözeltisi; bu nedenle Fermente idrar Klasik Antik Çağ'da kumaş ve giysiyi yıkamak, tabaklama hazırlığı sırasında derilerden tüyleri çıkarmak, boyanan kumaşta mordan olarak hizmet etmek ve demirden pası çıkarmak için kullanıldı. [43] Sal amonyak formunda, Amonyak, 8. yüzyılın başlarında Müslüman simyacılar için önemliydi, ilk olarak Fars-Arap kimyager Jbir ibn Hayyān [44] ve 13. yüzyıldan beri Avrupalı ​​simyacılar için Albertus Magnus [19] tarafından bahsediliyordu. Ayrıca Orta Çağ'da boyacılar tarafından bitkisel boyaların rengini değiştirmek için fermente idrar formunda kullanılmıştır. 15. yüzyılda Basilius Valentinus, amonyağın, alkalilerin sal amonyak üzerindeki etkisiyle elde edilebileceğini gösterdi. [45] Daha sonraki bir dönemde, öküzlerin toynak ve boynuzlarının damıtılması ve elde edilen karbonatın hidroklorik asit ile nötralize edilmesiyle sal amonyak elde edildiğinde, amonyağa "hartshorn ruhu" adı verildi. [19] [46] Gazlı amonyak ilk izole edildi. Joseph Black tarafından 1756'da sal amonyak (Amonyum Klorür) ile kalsine magnezya (Magnezyum Oksit) reaksiyona girerek. [47] [48] 1767'de Peter Woulfe tarafından, [49] [50] 1770'de [51] Carl Wilhelm Scheele ve 1773'te Joseph Priestley tarafından tekrar izole edilmiş ve onun tarafından "alkali hava" olarak adlandırılmıştır. [19] [52]On bir yıl sonra 1785'te Claude Louis Berthollet bileşimini doğruladı. [53] [19] Haber – Bosch'un havadaki nitrojenden amonyak üretme işlemi 1909'da Fritz Haber ve Carl Bosch tarafından geliştirildi ve 1910'da patentlendi. Şili'den nitrat tedarikini kesen müttefik ablukasını takiben, ilk olarak 1. Dünya Savaşı sırasında Almanya'da endüstriyel ölçekte kullanıldı [54]. Amonyak, savaş çabalarını sürdürmek için patlayıcılar üretmek için kullanıldı. [55] Doğal gazın bulunmasından önce, amonyak üretiminin öncüsü olarak hidrojen, suyun elektrolizi veya kloralkali işlemi kullanılarak üretiliyordu. 20. yüzyılda amonyak, koklaşabilir taş kömürü üretiminin bir yan ürünü haline geldi. 2019 itibariyle ABD'de amonyağın yaklaşık% 88'i gübre olarak tuz, solüsyon veya susuz olarak kullanıldı. [13] Toprağa uygulandığında, mısır ve buğday gibi mahsullerin veriminin artmasına yardımcı olur. [56] ABD'de uygulanan tarımsal nitrojenin% 30'u susuz amonyak şeklindedir ve dünya çapında her yıl 110 milyon ton uygulanmaktadır. [57] Amonyak, nitrojen içeren çoğu bileşiğin doğrudan veya dolaylı olarak öncüsüdür. Neredeyse tüm sentetik nitrojen bileşikleri amonyaktan elde edilir. Önemli bir türev nitrik asittir. Bu temel malzeme Ostwald işlemi yoluyla amonyağın hava ile platin katalizör üzerinde 700–850 ° C (1.292–1.562 ° F), ≈9 atm'de oksidasyonu ile üretilir. Nitrik oksit bu dönüşümde bir ara maddedir: [58] NH3 + 2 O2 → HNO3 + H2O Ev tipi amonyak sudaki bir NH3 solüsyonudur ve birçok yüzey için genel amaçlı bir temizleyici olarak kullanılır. Amonyak nispeten iz bırakmayan bir parlaklık sağladığından, en yaygın kullanımlarından biri cam, porselen ve paslanmaz çeliği temizlemektir. Ayrıca fırınların temizliğinde ve pişmiş kiri gevşetmek için ıslatma maddelerinde sıklıkla kullanılır. Ev tipi amonyak, ağırlıkça% 5 ile% 10 arasında amonyak arasında değişmektedir. [59] Amerika Birleşik Devletleri temizlik ürünleri üreticilerinin, kullanılan konsantrasyonu listeleyen ürünün malzeme güvenlik veri sayfasını sağlamaları gerekmektedir. [60] 1895'in başlarında, amonyağın "kuvvetli antiseptik olduğu biliniyordu ... litre başına 1,4 gram gerektirir sığır çayını koruyun. "[61] Bir çalışmada susuz amonyak, 3 tür hayvan yeminde zoonotik bakterilerin% 99,999'unu yok etti, ancak silajı yok etti. [62] [63] Susuz amonyak şu anda ticari olarak sığır etinin mikrobiyal kontaminasyonunu azaltmak veya ortadan kaldırmak için kullanılmaktadır. [64] [65] Sığır eti endüstrisindeki yağsız ince dokulu sığır eti (halk arasında "pembe balçık" olarak bilinir), yağlı sığır etlerinden (yaklaşık% 50-70 yağ) ısı ve santrifüjleme kullanılarak yağın çıkarılması ve ardından E. coli. İşlem, tedavinin E. coli'yi tespit edilemeyen seviyelere düşürdüğünü bulan bir araştırmaya dayanarak ABD Tarım Bakanlığı tarafından etkili ve güvenli kabul edildi. [66] Optimal amonyak seviyelerinde işlenmiş sığır etinin tadı ve kokusu ile ilgili tüketici şikayetlerinin yanı sıra süreçle ilgili güvenlik endişeleri de olmuştur.

Ataman Kimya A.Ş. © 2015 Tüm Hakları Saklıdır.